gelev

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gelev

(bot.) tabii ot, kır otu. ~ körseñ cer sorma, kelbet körseñ er sorma: ot yeşilliği görürsen toprağı sorma, alımlı adam görürsen yiğit mi diye sorma (a.s.).

Son arananlar:

• palança,
• tr,
• tech,
• Oyun,
• umumiyet,
• cımılda,
• oýunjak,
• cayraklık,
• tragediya,
• sılhır,
• escort,
• kataal,
• sabiy,
• knopka,
• yerleşik,
• irtelmek,
• biçik,
• ‪Xüsusən‬,
• Ok,
• video,
• bitkinlik,
• gelev