eşitdiriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

eşitdiriv

duyurma, işittirme.

Son arananlar:

• rönesans,
• kadalan,
• Yorımak,
• çırpık,
• temürgen,
• bilakis,
• çarlatmak,
• çiknemek,
• arğın,
• sapıg,
• Tərsə,
• hyrs,
• Köle,
• razılaşdırmaq,
• induk,
• hytaý,
• çəkməçi,
• büzücü,
• gec,
• publication,
• sayfa,
• eşitdiriv