eşitdiriv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
eşitdiriv
duyurma, işittirme.
Son arananlar:
- zirek,
- pozgun,
- Yengi,
- yazı,
- hexagon,
- töppeli,
- batyrma,
- Yayla,
- Gevremek,
- şebek,
- dehşetli,
- gereç,
- corgo,
- töm,
- folbin,
- laklı,
- Vəqt,
- kalamkaş,
- ýönelmek,
- soğuş,
- ekspertiza,
- eşitdiriv