kalamkaş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalamkaş

kalem kaşlı, keman kaşlı.

Son arananlar:

• halha,
• Tüvit,
• manba,
• uyat,
• bulger,
• diverse,
• disconformity,
• subı,
• bilgiç,
• çatdırılma,
• gövem,
• haýdamak,
• kaydı,
• Müamilə,
• Qaralmaq,
• kızak,
• maslashmaq,
• halky,
• forsixon,
• Rendelemek,
• diekki,
• kalamkaş