kalamkaş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalamkaş

kalem kaşlı, keman kaşlı.

Son arananlar:

• nəşələnmək,
• şaňkyldaýyş,
• aynımak.,
• burdaki,
• despot,
• Gübre,
• akbet,
• lazımlı,
• stajer,
• sembol,
• cakçılık,
• filanıncı,
• hech,
• termek,
• hasır,
• Tələf,
• sıraca,
• showing,
• etmoq,
• söreshtürmek,
• bıçaq,
• kalamkaş