kalamkaş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalamkaş

kalem kaşlı, keman kaşlı.

Son arananlar:

• bode,
• döyükmə,
• solemn,
• tıdınmak,
• Taý,
• gökbörü,
• Narahat,
• titter,
• ağarma,
• ýemek,
• erişmek,
• Sinmoq,
• köklem,
• qarşılıq,
• wideangle,
• Qobul,
• üzeri,
• gérb,
• fuzalo,
• serxane,
• Uyuşuk,
• kalamkaş