eplem
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
eplem
at. Eplenen, gatlanan zat.
Son arananlar:
- külfə,
- tırışış,
- qanuniyet,
- bellibelli,
- tyl,
- tögerekdegi,
- düňle,
- Inglorious,
- boloxona,
- fərqli,
- çöpçü,
- özünümüdafiə,
- okul,
- odat,
- asanlaşdırılmaq,
- otaga,
- carrel,
- yayındırmaq,
- BAR,
- Debelenmek,
- kontsert,
- eplem