efgan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

efgan

[efğa:n], at. Eňreme, aglama, pygan. Biwepa ýaryň golundan, Köýüp efgana gelmişem (“Kasym oglan”).

Son arananlar:

• Ata,
• simlemek,
• hostile,
• kis,
• Dörmek,
• öýil,
• körnök,
• macun,
• yandurmaq,
• sail,
• banan,
• ibrişim,
• kömöy,
• Ezgi,
• cimrilik etmek,
• cimrilik,
• Kızlık,
• kutam,
• güllənmək,
• samyrsamyr,
• Təzə,
• efgan