eşekçi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

eşekçi

at. Köpçülikleýin çaga oýunlarynda bijesi galyp, jerime çekýän oýunçy ýa-da tarap.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

eşekçi

eşek güdücü, eşek bakıcısı.

Son arananlar:

• Hemşire,
• bért,
• Herkes,
• aşıç,
• çuvu,
• kızıkçılık,
• uyur gezer,
• dependent,
• dehqan,
• taraşman,
• ızbandut,
• sərt,
• Fışkırmak,
• yetişme,
• Hakim,
• baal,
• nötrleşmek,
• tilli,
• neper,
• təsisat,
• baffle,
• eşekçi