eşekçi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

eşekçi

at. Köpçülikleýin çaga oýunlarynda bijesi galyp, jerime çekýän oýunçy ýa-da tarap.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

eşekçi

eşek güdücü, eşek bakıcısı.

Son arananlar:

• tutaşmaq,
• omyn,
• camel,
• seksek,
• Bilin.,
• jaýlamak,
• tökülmək,
• pişvaz,
• sogma,
• mohiyat,
• çolmaçocuq,
• döyüşmə,
• Müzik,
• keçirgis,
• selinti,
• mömö,
• bayıkmak,
• Hear,
• meçkey,
• tıkılmak,
• nimtənəli,
• eşekçi