dıbıldamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dıbıldamak

kıpırdamak, dır dır etmek (mec.). Kereksizge dıbıldab turadı: gereksiz yere dır dır edip duruyor, dıbıldab turma!: dır dır edip durma!.

Son arananlar:

• gecek,
• karaıı,
• kunbay,
• mohiyat,
• erigeron,
• lampoon,
• çaparaqlamaq,
• Gurbet,
• laz,
• caylat,
• merhale,
• jonamoq,
• moñ,
• makaron,
• tengne,
• minelemek,
• misqal,
• melezlemek,
• mobilize,
• taxtabənd,
• ekvator,
• dıbıldamak