turklehceleri.org

Kulaç

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kulaç

и. колач (үлчәү берәмлеге = 2,13 м)

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

kulaç

Türkiye Türkçesi: kulaç
Azerbaycan Türkçesi: golac
Başkurt Türkçesi: kolas
Kazak Türkçesi: kulaş
Kırgız Türkçesi: kulaç
Özbek Türkçesi: kulàç
Tatar Türkçesi: kolaç
Türkmen Türkçesi: gulaç
Uygur Türkçesi: ğulaç
Rusça: maryovaya sajen'

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kulaç

1. kulaç; kulaç ur- : 1) geniş adımlarla sekerek koşmak (dört ayaklı hayvanlar hakkında) ; 2) kollarını geniş açarak ilerlemek (yüzücü hakkında); kulaç cayuu: iki kolu gereği gibi açma; 2. açılan iki kolun birinin ucundan ötekisinin ucuna kadar olan mesafe (uzunluk ölçüsü) ; kere kulaç: gerilmiş kulaç.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kulaç

kulaç. ~ salıv: kulaçlama, ~ salıp kör: kulaçlayarak dene.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kulaç

kulaç·I, 358 bkz> kolaç


Son arananlar: