sancırğa

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

sancırğa

1. süs (başlıca, göç zamanında yük hayvanlarına takılan süsler); 2. alıcı kuş için eğere takılan köstek.

Son arananlar:

• oqsoqol,
• kiçeňräk,
• tuzlamak,
• yağlama,
• san̈a,
• gizlənpaç,
• rul,
• Jir,
• gimadah,
• Hayat,
• ulımak,
• süs,
• tıkmık,
• biçici,
• ucuzlamak,
• əhəng,
• nağara,
• BİLDİR,
• Mezarlık,
• kelishimli,
• NAM,
• sancırğa