kemer
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
kemer
[Köken: Farsça] (kuşak) Belbağı, Kurşak
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kemer
Türkiye Türkçesi: kemer
Azerbaycan Türkçesi: kämär
Başkurt Türkçesi: kayış bilbav kuşak
Kazak Türkçesi: kemer belbev
Kırgız Türkçesi: kur kemer
Özbek Türkçesi: kärnär
Tatar Türkçesi: bilbav kuşak
Türkmen Türkçesi: kemer guşak
Uygur Türkçesi: pota kämär tasma
Rusça: poyas remen'
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kemer
Türkiye Türkçesi: kemer
Azerbaycan Türkçesi: kämär
Başkurt Türkçesi: arka
Kazak Türkçesi: arka darbaza kümbez
Kırgız Türkçesi: arka
Özbek Türkçesi: ärk peştàk
Tatar Türkçesi: arka
Türkmen Türkçesi: arka
Uygur Türkçesi: ravak arka
Rusça: arka svod
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kemer
f. 1. kayış kuşak; süslü kemer; 2. selin kazdığı çukur; 3. dere; dar vadi, 4. suyun eştiği kıyı.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kemer
at. 1. Gaýyş guşak, biliňe daňmak üçin gaýyş bag. Kemeriňi guşanyşyňa bir seret, başgalaryňka-da bir seret (A. Durdyýew). 2. Dagyň gaýasyndaky aýlaw-aýlaw basgançak şekilli gurşawlar, zolak-zolak gat. Sowukdan hem başga zatdan goranmak üçin, amatly ýer hasaplap, bir beýik gaýanyň kemerleriniň birinde düşüpdirler (A. Gowşudow). 3.gepl.d. Goranmak maksady bilen salnan galanyň diwarynyň iç ýüzündäki ýöremek üçin edilen basgançak.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
kemer
f. Kemer.