avruğan
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
avruğan
ağrıyan, hastalanan, hasta. ~ adam: hasta adam, katı ~: çok hastalanan, ağır hasta, öpke avruvdan ~: akciğer hastalığına yakalanan, akciğer hastası, ~ımda körürge kelgen edi: hastalandığımda görmeye gelmişti, ~ımı bardı?: hastalığı mı var?, ~ın tıymak: hastalığını durdurmak, hastalığını iyi etmek, it avruvdan ~: kuduz hastalığına yakalanmış, kuduzlu, ~ kağıt: rapor, hastalık kağıdı, ~nı castığında sav ölür: hastanın yastığında sağlam ölür (a.s.), ~ caşavdan umutçu: hasta yaşamdan ümitli (d), ~ cerden kol taymaz, cürek süygenden köz toymaz: ağrıyan yerden el kalkmaz, gönlün sevdiğinden göz doymaz (a.s.), ~ña kiyik savluk, cetgen kızğa çille cavluk: hastaya geyik sağlığı, yetişkin kıza ipek yağlığı (d).