puşman
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
puşman
[puşma:n], at. Nädogry, galat edilen işe soňundan edilýän ökünç, ýalňyşlyk bilen bolan işe çekilýän ahmyr, arman. Garyp köşkden çykyp gaýdansoň, Şasenem öz eden işine puşman etdi (“Şasenem – Garyp”). Puşmanda men eden-etmiş kärimden, Biperwaýam bolan-bolmuş barymdan (Magtymguly).
‣Puşmana getirmek toba etdirmek, amana getirmek, edenine ökündirmek. Puşmana töleg töleg tertip-düzgüni bozulanda tölegiň yza çekdirilen her bir güni üçin üstüne mündürilip alynýan üste pul, töleg.