dukur

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dukur

bk. duğur.

Son arananlar:

• guşçy,
• trifling,
• i*da,
• utandyrmak,
• beşik,
• restavratsiya,
• Ötken,
• Koparmak,
• tsirkul,
• tümenlik,
• tilekçi,
• gradually,
• dergazap,
• tsiklli,
• burşu,
• zirak,
• ardıcıllıq,
• burg,
• Ağın,
• cevval,
• direct,
• dukur