tilekçi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tilekçi

ricacı, dilekçe sahibi, duacı.

Son arananlar:

• çobançantası,
• hyýal,
• stipule,
• soloğoy,
• Gösteri,
• convex,
• manfaatparast,
• evet,
• beýdiş,
• detachment,
• uruglamak,
• oturgyç,
• atkarıl,
• bağlaçlı,
• yanmak,
• çəngə,
• yəsir,
• adekvat,
• göçkü,
• araket,
• aman,
• tilekçi