dogurmak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dogurmak

[doğurmok], işl. Dünýä indermek, önelge, nesil öndürmek, nesil bermek, çagalamak. Dogurmak aňsat, dogry ýola salmak kyn (Nakyl). Aýgüli dogran sen bolsaňam, ony terbiýelän sen dälsiň (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• haylaşma,
• platonism,
• BULCUN,
• binem,
• hassas,
• savdogar,
• eroniy,
• ödrüş,
• xilqət,
• loo,
• muğlak,
• abstrakt,
• pavyon,
• muzdur,
• ulamoq,
• ve,
• müstevli,
• dogagöý,
• ileşdiriv,
• beres,
• ERE,
• dogurmak