señir

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

señir

dağ eteği; dağ burunu.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

señir

dağ çıkıntısı, dağ burnu; herhangi bir duvarın ucu .III, 360, 362

Son arananlar:

• colloq,
• pertinent,
• müptela,
• kazık,
• nezaket,
• kamkıra,
• partlatmaq,
• impugn,
• şiar,
• alğas,
• talashmoq,
• Diydor,
• oynash,
• yükünç,
• oqmoq,
• kutup,
• kontorçu,
• huyu,
• yışıklıg,
• ýadatmak,
• güzide,
• señir