dişelmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dişelmek

[di:şelmek], işl. Ýüzi diş-diş edilmek, diş çykarylmak, dişleri ýiteldilmek (orak, byçgy we ş.m. hakynda). Ussa dişelen oraklary tamyň böwrüne oklaşdyrdy.

Son arananlar:

• avuk,
• yesir,
• şilə,
• ataene,
• ören,
• yogon,
• seksta,
• anın,
• myrtar,
• Kada,
• ölekala,
• Bilimli,
• büzdüm,
• diplomat,
• sıx,
• predecessor,
• kurmaç,
• arif,
• oshirmoq,
• Boglamoq,
• sayıq,
• dişelmek