dişelmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dişelmek

[di:şelmek], işl. Ýüzi diş-diş edilmek, diş çykarylmak, dişleri ýiteldilmek (orak, byçgy we ş.m. hakynda). Ussa dişelen oraklary tamyň böwrüne oklaşdyrdy.

Son arananlar:

• qadamlamoq,
• tovush,
• yagana,
• Lobya,
• əxlaq,
• korrektor,
• densiz,
• otoy,
• neyron,
• Sarmal,
• heykel,
• sağır,
• ebe,
• sadaf,
• gadyr,
• Akılsız,
• gayr,
• bevel,
• batafsil,
• kindik,
• albota,
• dişelmek