ören

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

ören

и. 1) хәрәбәләр, җимерекләр; 2) тузган бина

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

ören

her şeyin kötüsü·I, 76

Son arananlar:

• qamchigül,
• yumor,
• şənşən,
• kän,
• galaba,
• biçin,
• Large,
• forming,
• Peyvənd,
• bitgen,
• süpürülmək,
• kollektifleştirmek,
• hamin,
• sandy,
• disastrous,
• tutrug,
• spear,
• tazyik,
• Owa,
• umar,
• dilavər,
• ören