cürüş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cürüş

1. adım (at yürüyüşü), yürüme, yürüyüş; attın cürüşü menem keldik : yavaş yürüyüşle geldik; 2. (askerî yürüyüş); 3. cürüş- turuş = cürüm- turum (bk. cürüm).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cürüş

yürüyüş. Ariv ~: güzel yürüyüş, ~ü oñlunu ülüşü da oñlu: yürüyüşü üstün olanın payı (hissesi) da üstün.

Son arananlar:

• sərkərdə,
• çuruk,
• eg,
• sərrast,
• siam,
• ongarmoq,
• sərt,
• pensiya,
• sərv,
• çıkar,
• səxavət,
• meyde,
• aradaşlık,
• kandar,
• səza,
• eksimek,
• kavrak,
• baybiçe,
• sa,
• tıdış,
• naxoş,
• cürüş