cetdirmek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cetdirmek
yetiştirmek, ulaştırmak, eriştirmek, erdirmek, (hafifçe) vurmak, iade etmek, misillemek. Barına da cetişirikdi: hepsine de yetişecek, işni ayağına ~: işi sonuna eriştirmek, haparnı aña da cetdirgendile: haberi ona da ulaştırmışlar, anası sabiyini kuyruğuna cetdirdi: annesi çocuğunun poposuna hafifçe vurdu, canağına ~: yanağına hafifçe vurmak, kamçini ~: kırbacı hafifçe vurmak, dırınnı cıyıb cetdiralmadık: biçilmiş otu toplayıp yetiştiremedik, atıb ~: atarak yetiştirmek, kol ~: el sürmek, ırzına geçmek (mec.), bu açhağa kol cetdirmegiz: bu paraya el sürmeyiniz, meñe etgeniñi kesiñe cetdirmey koyarık tülme: bana yaptığını kendine misillemeden bırakmayacağım, tözgenin cetdirdi: sabretmesinin karşılığını aldı.