cerbaş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cerbaş

başı yere yakın, başı yer hizasında. ~ üy: başı yer hizasında olan ev.

Son arananlar:

• haqaret,
• toruk,
• sarmaş,
• rux,
• udumak,
• yığışdırmaq,
• ýylmanmak,
• lent,
• yaşlamak,
• yula,
• tang,
• Çimmək,
• titiv,
• mendacity,
• enmoq,
• advent,
• simiclik,
• Devam,
• BİLMEK,
• pöşələmə,
• Koyu,
• cerbaş