cerbaş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cerbaş

başı yere yakın, başı yer hizasında. ~ üy: başı yer hizasında olan ev.

Son arananlar:

• yesir,
• aggression,
• yancidar,
• yeteñ,
• dumps,
• satıh,
• Kıvrak,
• gölegçi,
• aydaar,
• cayavlamak,
• kotak,
• koltukçu,
• roz,
• içici,
• Köget,
• early,
• Acem,
• kéche,
• götürübbə,
• dating,
• kayırmak,
• cerbaş