tebermek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tebermek

itmek itelemek. Arbanı asçık alğa teberigiz: arabayı azıcık öne itiniz, öşünü bıla teberirge küreşedi: göğsüyle itmeye çalışıyor, teberip içine kirgizdile: iteleyerk içeri soktular.

Son arananlar:

• darbız,
• ərinmək,
• flu,
• tümleç,
• yenli,
• girdəgöz,
• Şef,
• U,
• hulking,
• qeyri,
• abraý,
• merset,
• Sup,
• abanmak,
• boğunuq,
• atlet,
• lampoçka,
• kt,
• törtünç,
• radiolokator,
• kada,
• tebermek