selef

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

selef

[Köken: Arapça] İzaçar, Ötmüşdaş

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

selef

Türkiye Türkçesi: selef
Azerbaycan Türkçesi: säläf
Başkurt Türkçesi: aldındağı
Kazak Türkçesi: izaşar
Kırgız Türkçesi: murdağı
Özbek Türkçesi: säläf ötmişdàş
Tatar Türkçesi: aldındağı
Türkmen Türkçesi: ȫzünden öŋki
Uygur Türkçesi: aldin bolğan sabık
Rusça: predşestvennik

Son arananlar:

• ofis,
• hofiz,
• ataça,
• toytomosha,
• irpelmek,
• beynəlxalq,
• tawlandurmaq,
• tutturmaq,
• ahyret,
• Eşik,
• öküt,
• Sağınmak,
• görkemli,
• yortavlamaq,
• adanmak,
• gérb,
• baqqal,
• davetname,
• talamaq,
• urunñan,
• dalaşma,
• selef