cella

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

cella /kaθˈiːdɹə/

1. (coğ -Iae) eski Yunan ve Roma tapınaklarında mabudun heykelinin bulunduğu iç oda.

Son arananlar:

• tommoq,
• kork,
• bulaqotu,
• miriqmoq,
• keleçilik,
• kamandar,
• tremble,
• aldırmak,
• ecclesiology,
• gardoş,
• bashlamchi,
• camel,
• inçelik,
• kadamak,
• qiyməşabalıd,
• şıkşıloor,
• kılçay,
• yükseköğrenim,
• tub,
• Cılı,
• kepek,
• cella