kadamak

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

kadamak

1. Dikmek ( Direk, Bayrak, Sancak)

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kadamak

kilitlemek, tutturmak, iğnelemek, sıkmak, sıkıştırmak, iliştirmek. Üynü eşigin igi kadağız: evin kapısını sıkıca kilitleyiniz, köküregine medalın kadap keledi: göğsüne madalyasını ilştirerek geliyor.

Son arananlar:

• whoever,
• otonomi,
• üçgen,
• halbuki,
• Pener,
• peraset,
• calal,
• karğa,
• eviçi,
• Durum,
• kizlemek,
• tırışış,
• salmak,
• kongilchan,
• emde,
• jidd,
• keşişlik,
• caretaker,
• kontorka,
• camak,
• bildirmək,
• kadamak