kadamak

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

kadamak

1. Dikmek ( Direk, Bayrak, Sancak)

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kadamak

kilitlemek, tutturmak, iğnelemek, sıkmak, sıkıştırmak, iliştirmek. Üynü eşigin igi kadağız: evin kapısını sıkıca kilitleyiniz, köküregine medalın kadap keledi: göğsüne madalyasını ilştirerek geliyor.

Son arananlar:

• tabriklamoq,
• arach,
• qarışdırıcı,
• Girde,
• kundoshvachcha,
• kemine,
• övladlıq,
• gözətçi,
• moniker,
• bakor,
• dowça,
• pugtama,
• götürülmə,
• içalat,
• koşu,
• kürəkən,
• wire,
• ıntımak,
• çöpçatanlık,
• külləmək,
• meke,
• kadamak