burça

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

burça

[burço], at, ösüml.d. Owadan mawy gülli, dik ösýän, kösügi iýilýän meýdan oty. Obanyň oglandyr gyzlary selmedir burça, ýuwadyr ýelmik ýygyp, kömelekdir domalan gözlärdiler (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• kəndi,
• postalamak,
• betochar,
• machinate,
• Heybe,
• rakurs,
• myth,
• serf,
• bozuntu,
• rahatsız,
• açımak,
• kuwwatly,
• Kaplumbağa,
• cukuçu,
• istek,
• tumorcha,
• Talyp,
• demonstration,
• çabucak,
• yığışdırılma,
• xırda,
• burça