cukuçu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cukuçu
uykucu.
Son arananlar:
- guruppa,
- haham,
- deriçi,
- öfkelemek,
- halallyk,
- güdəlmə,
- fesleğen,
- munglanmoq,
- kəndi,
- postalamak,
- betochar,
- machinate,
- Heybe,
- rakurs,
- myth,
- serf,
- bozuntu,
- rahatsız,
- açımak,
- kuwwatly,
- Kaplumbağa,
- cukuçu