boylamak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
boylamak
ф. 1) теләр-теләмәс китү; 2) суга бату; 3) бөтен буе белән егылу; барып төшү
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
boylamak
boyunca gitmek, boyu sıra gitmek. Kobannı boylap kelebiz: Kuban’ı boylayıp geliyoruz, Kuban boyunca geliyoruz, anacolnu boylap cürüdük: anayolu takibederek yürüdük.