Ketgen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ketgen

at, ser. Ketigen. Oglanlar ketgeniň köp biten ýerine düýelerini sürdüler.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ketgen

giden geçen, geçmiş. ~ zaman: geçen zaman, ~ suv kaytmaz (as.): giden su geri dönmez.

Son arananlar:

• qoracha,
• gelneje,
• Kurum,
• beter,
• dink,
• seçgi,
• VERGİ,
• obstinate,
• çöldöt,
• bulut,
• rahmsiz,
• badə,
• köplük,
• zim,
• tıqqıldamaq,
• coruu,
• milliləşdirmə,
• bureaucratic,
• Current,
• badat,
• mavzoley,
• Ketgen