bokburun

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bokburun

sümüklü, sünepe, burnu bokdan kurtulmayan.

Son arananlar:

• Yurt,
• BELKİ,
• uzyn,
• donmaq,
• pedant,
• invariant,
• kombinasiya,
• ana,
• bulama,
• şikayətçi,
• nişangah,
• ökje,
• owsun,
• sonatina,
• alkol,
• dogry,
• kazış,
• upala,
• Meçhul,
• cütləşdirmək,
• kalibrölçən,
• bokburun