şeşəbığ

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

şeşəbığ

sif. Bığlarının tükləri cod və dik olan. Şeşəbığ kişi. – Hərdənbir poqonlu, şeşəbığ, çəkməsi məhmizli, başıaçıq adamlar çadırdan görünür, yenə səsin içinə batırdılar. Mir Cəlal.

Son arananlar:

• lulu,
• rübai,
• şumbul,
• burun,
• çaýmak,
• örgü,
• məlal,
• grelka,
• gevelemek,
• dizilmek,
• bandaj,
• çétmek,
• kongres,
• sire,
• dram,
• indeks,
• tərsa,
• qarpız,
• Cetvel,
• geben,
• şehirleşmek,
• şeşəbığ