düger
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
düger
(malk.) oset, osetin. ~ til: oset dili, dügerça: osetçe.
Son arananlar:
- geşür,
- döyüm,
- ýazyşdyrmak,
- tarav,
- motor,
- keseli,
- nüfuz,
- silahdaş,
- alternativ,
- Barrier,
- alım-berim,
- yklym,
- tasirlamoq,
- salmak,
- Arsh,
- dimlik,
- summit,
- yavaşlama,
- türlütürlü,
- rezonans,
- hyraç,
- düger