birikdirmek
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
birikdirmek
[bi:rikdirmek], işl. 1. Biri-birine goşmak, goşup birleşdirmek, birigişdirmek. 2. Bir ýere jemlemek, toplamak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
birikdirmek
birleştirmek, sıklaştırmak, bir araya getirmek, bir araya toplamak. Üydegini birikdirgen anadı: aileyi bir araya toplayan anadır, başçı, halknı birikdirirge oñu bolğan adamdı: lider, halkı birleştirmeye gücü yeten adamdır, küçügüznü birikdirsegiz bacarırsız: gücünüzü birleştirirseniz becerirsiniz.