oron
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
oron-
kendi üzerine sarmak, bürünmek; eleçek oron-: başına kadın
Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)
oron
n. land, place; bed, cot
Son arananlar:
- katala,
- vərmek,
- Çevirme,
- Neçün,
- saçmalamak,
- Balon,
- siltemeklik,
- kuh,
- saparta,
- coordinate,
- Sirayət,
- Ýygyrt-ýygyrt,
- guruganlyk,
- psikolengüistik,
- senemene,
- gülab,
- çümürmek,
- Cünun,
- eges,
- ilğar,
- marza,
- oron