oron

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

oron-

kendi üzerine sarmak, bürünmek; eleçek oron-: başına kadın sarmak; selde oron-: başına sarık sarmak.

Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)

oron

n. land, place; bed, cot

Son arananlar:

• oğurlu,
• ox-yay,
• kozlağan,
• berkararlyk,
• tapır,
• bolo,
• arçan,
• mıyzam,
• galiba,
• fərar,
• ibirtdezibirt,
• karantin,
• ahəngdar,
• modernization,
• roman,
• eskü,
• Kamil,
• ödeme,
• Bek,
• iybarat,
• Höyük,
• oron