oğurlu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
oğurlu
uğurlu, cana yakın, kademli, uyumlu, munis. ~ adam: munis adam, anamı ~ közlerin unutmayma: anamın cana yakın gözlerini unutmuyorum, ~ mal: uğurlu hayvan, ~ bolsun!: hayırlı olsun!, uğurlu olsun!, Allah ~ etsin!: Allah uğurlu etsin!; ~ konak kelse, buvaz koyuñ egiz tabar: uğurlu misafir gelse, gebe koyunun ikiz doğurur (a.s.).
Son arananlar:
- Tog,
- Ýygyrt-ýygyrt,
- elemek,
- fırlanma,
- Taze,
- videomagnitofon,
- oralmak,
- note,
- kayrak,
- yet,
- plaster,
- jarçy,
- vağam,
- ineffectual,
- importune,
- gəlhagəl,
- lap,
- lombalamaq,
- munajjim,
- oýmak,
- dovşandodaq,
- oğurlu