beşbaş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

beşbaş

beş başlı. ~ emegen: beş başlı dev.

Son arananlar:

• Molbert,
• zehirli,
• foyda,
• silig,
• xez,
• eynek,
• çıgar,
• plague,
• aziya,
• duz,
• ödrüm,
• tirt,
• BÜGÜN,
• dibçək,
• hunker,
• eşya,
• emda,
• saglakaý,
• Gezmek,
• nəsihət,
• dobulbaş,
• beşbaş