beşbaş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

beşbaş

beş başlı. ~ emegen: beş başlı dev.

Son arananlar:

• kucu,
• cünüp,
• sözəbaxan,
• kenaf,
• oynokto,
• bazarı,
• verism,
• közlev,
• ziynat,
• caarıssa,
• keldiketti,
• arğaclamaq,
• zorlanmak,
• abıhayat,
• hornan,
• mundir,
• aylanishmoq,
• gütlemek,
• büdik,
• ispiyoncu,
• belent,
• beşbaş