hunker

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

hunker

hünkâr, sultan. [Pek kullanılmaz].

Son arananlar:

• kurka,
• hasret,
• acıbaldırğan,
• Dem,
• sistem,
• çemkirmek,
• dörem,
• mərhəmət,
• Qonoq,
• bolarbolmas,
• sepil,
• horlukly,
• coru,
• ekşi,
• ugur,
• seruyqu,
• ziyade,
• tawus,
• erñek,
• haste,
• kımdıruv,
• hunker