bijan

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

bijan

f. Cansız, ölü.

Son arananlar:

• etük,
• illustration,
• məsləkbaz,
• waiter,
• gani,
• Köz,
• casual,
• üyör,
• yıgaçlanmak,
• Kontrol,
• xoshang,
• tamiz,
• diafragma,
• öşek,
• kiin,
• yipe,
• naganda,
• Xor,
• üslub,
• çerlik,
• denek,
• bijan