Oşo

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

oşo

(Datif: oşoğo; oşoğon, oşoo) öteki, şu oşonu menen katar: bumumla beraber; oşon üçün, o sebepten; oşo kündön uşu kün folk.: o zamandan beri, bu güne kadar.

Son arananlar:

• çydam,
• keyip,
• iyitmək,
• uyalamoq,
• ne're,
• etnik,
• duty,
• həmyerli,
• olağanüstü,
• terskay,
• çarçak,
• alternator,
• izci,
• takırtı,
• boros,
• şellak,
• -rəy,
• çapalamaq,
• arakçyn,
• degrezlik,
• qəlbir,
• Oşo