başı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

başı

başı, kafası, aklı. Anı ~ biraz uçharadı: onun kafası biraz zayıftır, anı akılı ~ da tursun: onun aklı da kafası da kendine kalsın, közü ~: gözü başı, üsü ~: üstü başı, ~ ayağı: başı ayağı, sözü ~: sözü başı.

Son arananlar:

• örlenmek,
• başkarma,
• Faktör,
• zahirən,
• türe,
• üzləmək,
• duy,
• rook,
• wasp,
• qamaq,
• tərxan,
• Üzərlik,
• aferim,
• näwagt,
• bulaarı,
• Bahadır,
• çapyk,
• sorpo,
• provider,
• dewr,
• muazzam,
• başı