bitir

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

bitir

a. 1. orucun sonu; 2. orucun bitmesi dolayısıyla verilen sadaka, fitre.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bitir

(fitir) fitre, fitre sadakası. ~ sadaka orazada beriledi: fitre sadakası ramazanda verilir.

Son arananlar:

• armagan,
• period,
• buuluk,
• Fənn,
• ul,
• coşku,
• girgi,
• taqlid,
• tük,
• kömüldürük,
• soldin,
• standardization,
• ökdelik,
• ýowşan,
• Tabaa,
• bicentennial,
• höyük,
• howala,
• olunmaq,
• qadamoq,
• Kazak,
• bitir