ýowşan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ýowşan

[ýowşon], at. Ownuk gülli, ýiti ysly, ajy tagamly, dagda, gumda bitýän pürli ösümlik. Ak jerenli alalardan geçemde, Ýowşanlaryň ysy başym aýlasyn! (B. Hudaýnazarow).

Son arananlar:

• doğrulma,
• hissedar,
• kimişke,
• uchmaq,
• pederast,
• gecikmeli,
• kasiret,
• müdöö,
• taahhütname,
• cigar,
• bandit,
• hakimiyet,
• çekme,
• veto,
• alkmak,
• dostagyor,
• hant,
• yamurmak,
• Ulaşım,
• gätmek,
• ulgi,
• ýowşan