başabaş
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
başabaş
zərf
1. Bərabər, qalıqsız, üstəliksiz, düz. Başabaş çıxdı. Başabaş dəyişmək.
2. Tamamilə, bütünlüklə, tamam. O ağalar haqqını da verməyiblər başabaş. S.Rüstəm.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
başa-baş
[başa-vaş], 1. Ýekme-ýek, iki sany garşydaşyň arasynda bolup geçýän (söweş). 2. Bir zadyň özüni başga bir zadyň ýerine (çalyşma, alyşma). Ony her bir sözüniň özi bir düýä degip duran zat bilen başa-baş çalyşdym (N. Saryhanow).