küləcə
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
küləcə
is. köhn. Boynuna, ətəyinə, yaxasına və qol yerlərinin kənarına xəz və s. tikilmiş qolsuz üst geyimi; kürdü. [Ağa Mərdan:] Səbr elə, bir tirmə küləcəmi geyim, mahud cübbəmi bürünüm. M.F.Axundzadə. Əynində atlaz küləcə; Üstündə baftası qəşəng. Aşıq Ələsgər. [Kənd qızları] yeridikcə köynəklərinin ətəklərinə, küləcələrinin yaxalarına tikdikləri sarmalar, gümüş pullar səslənirdi. Ə.Abasov.