MUNAR

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

munar

I= munara.


II, serap, karanlık, havanın hafifçe beyazımsılığı.


III, (destanda) kocaman bir ağacın adıdır.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

munar

a. bk. munare.

Son arananlar:

• cankoz,
• İffet,
• ükü,
• tirilik,
• otorite,
• reptant,
• oymaq,
• toktayan,
• kebek,
• söymə,
• kerimsel,
• bözçü,
• tenmek,
• UDUMLU,
• daldan,
• bayaqkı,
• bezorijon,
• zasedaniye,
• baytalmon,
• maden,
• eşidən,
• MUNAR