cankoz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cankoz

(bot.) kardelen.

Son arananlar:

• Malax,
• dəxalət,
• owaz,
• oyina,
• büzük,
• ilqar,
• akuşka,
• toifa,
• kıyınçılık,
• ebire,
• Köfte,
• dramaturgiya,
• TAPMAK,
• kııl,
• govern,
• bekli,
• müruvvetsiz,
• behind,
• refined,
• ırlanmak,
• çokramak,
• cankoz