ayırıcı

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

ayırıcı

с. аергыч, аеручы

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

ayırıcı

is. xüs. Bir şeyi növlərə, çeşidlərə ayıran, çeşidçi (fəhlə, maşın).

Son arananlar:

• olgu,
• döviz,
• Cezik,
• holder,
• YAVAŞ,
• xoşbəxtlik,
• could,
• mərdanə,
• duga,
• Merhaba,
• güjeň,
• çırıldamak,
• betsiz,
• ahlat,
• tezis,
• sıkırmak,
• togrilagich,
• asad,
• boysunuv,
• sın,
• agzala,
• ayırıcı