karatoru

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karatoru

karadoru (donlu) at, kestane rengi at.

Son arananlar:

• specific,
• dough,
• dadsız,
• Ölçüt,
• Sitemli,
• öçüş,
• ishpech,
• sakınca,
• Aşyk,
• konuşkan,
• interim,
• lakgy,
• yiltiramoq,
• ötölgö,
• emdi,
• firəng,
• gayrirasmiy,
• qıvraqlaşma,
• odalı,
• tuluň,
• kerleç,
• karatoru