karatoru

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karatoru

karadoru (donlu) at, kestane rengi at.

Son arananlar:

• loser,
• reckless,
• adat,
• cüdöö,
• köpçek,
• Çeberlik,
• almaşmak,
• kowşatmak,
• ötmek,
• xıra,
• düşərgə,
• ordu,
• gaňrakbaş,
• mülcü,
• tavof,
• TEN,
• deflagrate,
• altıgana,
• berre,
• logotype,
• Janjal,
• karatoru