karatoru

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karatoru

karadoru (donlu) at, kestane rengi at.

Son arananlar:

• dap,
• zorly,
• soñku,
• Worship,
• katına,
• kurşuni,
• güdök,
• teorik,
• döñgöç,
• Yalnızca,
• baras,
• zaada,
• akuşerke,
• katügün,
• qarimay,
• ıymam,
• cədəl,
• nusga,
• Çerkez,
• Quvvat,
• zanq,
• karatoru