awlama

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

awlama

[a:wlomo], 1. iş ady. Awlamak ýagdaýy. 2. göç.m. Birini heläkleme, öldürme, ýok etme.

Son arananlar:

• daýamak,
• freska,
• novelist,
• Tashvish,
• bəzirgan,
• manavi,
• salient,
• arstan,
• dahyl,
• otaçı,
• ötülmek,
• skipidar,
• göraman,
• sepişik,
• sızgurmak,
• çubur,
• bəstə,
• caraşıv,
• Xudbin,
• yenchitmek,
• iyi,
• awlama