awlama

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

awlama

[a:wlomo], 1. iş ady. Awlamak ýagdaýy. 2. göç.m. Birini heläkleme, öldürme, ýok etme.

Son arananlar:

• ho&,
• tezce,
• xarda,
• dışlamak,
• bıldırcın,
• ah,
• decimal,
• körünöö,
• yığışdırılmaq,
• göteriliş,
• togar,
• mueyyen,
• Pilav,
• aleykümselam,
• intiho,
• çakılmak,
• altundek,
• Pafos,
• ergimte,
• munacat,
• Kıskaç,
• awlama