ziyançı

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

ziyançı

is. və sif. Cinayət məqsədi ilə xalqa, dövlətə ziyan vuran, pislik edən (adam); ziyankar. // Zərərli, zərərverən. Daha səni çəkməyəcəm; Ziyançısan, ay papiros. Aşıq Əziz.

Son arananlar:

• ýuwa,
• təcil,
• yekəxana,
• ağzıboşluq,
• dəfinə,
• Polvon,
• paste,
• yuganlamoq,
• gılla,
• kızıvluk,
• kaydetmek,
• qopal,
• oryx,
• alwasti,
• garaýagyz,
• eyləmək,
• dürüstləşdirilmə,
• yaldıratma,
• OLGUR,
• piton,
• Acıkmak,
• ziyançı